Ang AKING TALAMBUHAY
Ako si ELMER D PERDIGONES .19 anyos gulang ipinanganak sa MONTALBAN, RODRIGUESZ RIZAL.
Ang aking magulang sina Elsa DEPALMA. Perdigones at Freddie Garcia
Perdigones .Bagamat , ulila na
 |
my dream car. |
 |
its my service car etchos lang |
Sa ina ang aking
kinagisnan na magulang aking lolo at lola . Itinaguyod nila ako sa
pag- aaral kahit wala sila maayos na hanapbuhay ,at pinalaki nila ako ng
maayos .Ang aking ama naman wala
gaano maayos na trabaho,
pero ng dumating isang
kalunos-lunos na trahedya ,noong 2004, nawalan kami nang tirahan sanhi ng bagyo . Kami na palipat sa
Subdivision , na Erap city .at nawalan kami ng kabuhayan patuloy kami parin sa aking ang pag sasakripisyo para maktapos lang ako
sa pag-aaral.Pero kalian naman kami nag
karoon ng maganda tirahan , mas lalo kami nahihirapan sa aming buhay . kamun tikan panga ako tumigil dahil
sa pag-aaral kadahilanan sa sobra kahirapan, preo hind pari ako nawawalan ng pag asa tuloy parin aking pakikihamok
sa buhay . para maka ahon sa
kahirapan , Ipinag patuloy ko abutin ang
pangarap kahit makatapos lang nang
higschool . dahil tanging inspiras yon ko lamang ko , Ang aking lolo at lola .Matanda na kasi
sila wala na ibang magaalaga sa kanila kung hindi ako nalang ,
kaya sobra kahirapan nag desissyon kami
mag ibang banua . Dito sa San Pablo Laguna City, kalapit ng aking ama na may sarili nang pamilya.Dito na ako mnag tapos ng Elemen
tarya na ikaapat na Baitang ,hanggan g mag tapos ng ikaanim na baitang aming bahay naman . sa Montalban rizal , ay ibinenta namin at nag karoon kami
ng pag –aalaga ng baboy, para pang suporta sa akin sa aking pagtatapos pero hindi lumago ang aming kabuhayan .Ganito parin aming buhay ,kahit saan kami mag punta ay
ganito parin .Sapag kat pan suporta sa
akin pang pamasa he ko
tuwing ako papasok sa higschool,hirap na hirap aking nag –aalaga sa akin dahil nag iisip sila kung saan kukuha ng pang pamasa he pang , araw araw , dahil ang kinabubuhay lang naming nga yon ay pag
kakayas ng walis . parang iniisip kona
tumigil nalang ako sa pag –aaral. Ngunit
pag naman ako wala naman mang yayari sa akin lalo ako mahihirapan ng husto dahil wala ako , aral.Napag tanto ko na tuwing sab ado y mag hanap ng walisin para
pamasa he ko , pag dting Lunes .pero
hindi parin ako nawalan ng pag asa tuloy parin pakikihamok sa kahirapan . dahil sa aking tung kulin
na makamit ang
pangarap, Minsan wala narain ako
oras sa paggawa ng mga proyekto ,dahil
sa mga gawain. Pero kahit paano ay
nagagawa ko rin kahit pagod na
ako , minsan tuwing ako nakikita ko ang aking lolo at lola , wala ako magawa
dahil nag aaral pa ako
. Nanga nagako ako sa sarili ko na
tutulungan ko sila sa maabot na
makakaya , Itutuloy ko ang mithiin
ko maka pag tapos lang ng pag
aaral.Pag natapos ko ang aking tung
kulin masasabi ko na ,nagging
matagumpay ako ,dahil sa pagkat nagawa
ko ng maayos at wala alin langan .Sinabi nila sa akin sapat na
ang pag mamahal na ibinibgay ko sa kanila ,maraming salamat sa
kanila sa mga tulong na ibinigay
nila sa akin .Ipapakita ko sa kanila
na tapat ako sa mga
utos na sinusnod ko , ipinag mamalaki ko sila na nagging magulang ko ,kahit
hindi ako matalino proud ako sa sarili ko
dahil marami na ako pinag daanan na pag subok . Ngayon ako na mag tatapos nang
Higschool mara mami ako
natutunan at marami ako naging napakisamahan na tao , lalo na nagging guro
ko si Sir escla maramai ako na
tutunan hindi lang sa kanya lahat na nagging guro ko .Maraming sa lamat sa kanila , pati sa mga kaibigan ko . kahit anong problema dumting sa akin lalabanan ko . Ngayon na darating kolehiyo
hindi ko alam kung makaka pasok
ako , kung wala nag aasikaso sa akin , baka nasa kalye ako
pagalagla nalang ,hind I ako maranasan ang mag
aral .Alam ko na maraming mga bat a na
hindi nakakapag-aarl , dahil kawalan
ng pera , ayaw ko naman iyon
maranasan sobra hirap at kawalan
ng aruga ng magulang dahlia ko may
pangarap sa buhay . Itutuloy ko aking
panga rap sa buhay , ito anga king
buhay.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento