Huwebes, Marso 22, 2012

Ang talambuhay ni Elmer Perdigones


Ang   AKING  TALAMBUHAY



Ako si ELMER D PERDIGONES .19 anyos gulang  ipinanganak sa MONTALBAN, RODRIGUESZ RIZAL.
Ang aking magulang sina Elsa   DEPALMA. Perdigones at Freddie Garcia Perdigones  .Bagamat , ulila na

my dream car.
its my service car etchos lang 
Sa ina  ang aking kinagisnan  na magulang  aking lolo at lola . Itinaguyod nila ako sa pag- aaral  kahit wala sila  maayos na hanapbuhay ,at pinalaki nila ako ng maayos .Ang  aking ama naman  wala  gaano  maayos na trabaho, pero  ng dumating  isang  kalunos-lunos  na trahedya  ,noong 2004, nawalan kami nang tirahan  sanhi ng bagyo . Kami  na palipat sa  Subdivision , na Erap city .at nawalan kami ng  kabuhayan patuloy kami parin sa aking  ang pag sasakripisyo para maktapos lang ako sa pag-aaral.Pero kalian  naman kami nag karoon ng maganda tirahan , mas lalo kami nahihirapan  sa aming buhay . kamun tikan  panga ako tumigil  dahil  sa pag-aaral  kadahilanan  sa sobra kahirapan,  preo hind pari ako nawawalan ng pag asa  tuloy parin aking  pakikihamok  sa buhay . para maka ahon  sa kahirapan , Ipinag patuloy ko abutin  ang pangarap  kahit makatapos lang  nang  higschool . dahil tanging inspiras yon ko lamang  ko , Ang aking lolo at lola .Matanda na kasi sila  wala na ibang  magaalaga sa kanila kung hindi ako nalang , kaya sobra kahirapan  nag desissyon kami mag ibang  banua . Dito sa San Pablo  Laguna City, kalapit ng aking ama  na may sarili nang  pamilya.Dito na ako mnag tapos ng Elemen tarya  na ikaapat na Baitang  ,hanggan g mag tapos ng  ikaanim na baitang aming bahay naman . sa  Montalban  rizal , ay ibinenta namin at nag karoon kami ng  pag –aalaga ng baboy,  para pang suporta sa akin  sa aking pagtatapos  pero hindi lumago ang aming  kabuhayan .Ganito parin  aming buhay ,kahit saan kami mag punta ay ganito parin .Sapag kat  pan suporta sa akin  pang  pamasa he ko  tuwing ako papasok sa higschool,hirap na hirap  aking nag –aalaga sa akin  dahil nag iisip sila kung saan kukuha ng  pang pamasa he  pang , araw araw , dahil ang kinabubuhay  lang naming nga yon  ay  pag kakayas ng  walis . parang  iniisip kona  tumigil nalang ako sa pag –aaral. Ngunit  pag naman ako wala  naman  mang yayari sa akin lalo  ako mahihirapan ng husto dahil  wala ako , aral.Napag tanto ko na  tuwing sab ado y mag hanap ng walisin  para  pamasa he ko  , pag dting Lunes .pero hindi parin ako nawalan  ng pag asa  tuloy parin pakikihamok  sa kahirapan . dahil sa aking  tung kulin  na  makamit  ang  pangarap,  Minsan wala narain ako oras  sa paggawa ng mga proyekto ,dahil sa mga gawain. Pero kahit paano ay  nagagawa ko  rin kahit pagod na ako , minsan  tuwing ako  nakikita ko ang  aking lolo at lola , wala ako magawa dahil  nag aaral  pa  ako . Nanga nagako ako sa sarili ko na  tutulungan ko sila  sa maabot na makakaya ,  Itutuloy ko ang  mithiin  ko maka pag tapos  lang ng pag aaral.Pag natapos ko ang  aking tung kulin   masasabi ko na ,nagging matagumpay ako ,dahil sa pagkat  nagawa ko ng maayos at wala alin langan .Sinabi nila sa akin  sapat na  ang pag mamahal na ibinibgay ko sa kanila ,maraming salamat sa kanila  sa mga tulong na ibinigay nila  sa akin .Ipapakita ko sa kanila na   tapat ako  sa mga  utos na sinusnod ko , ipinag mamalaki ko sila   na nagging magulang ko  ,kahit  hindi ako matalino  proud ako  sa sarili ko  dahil marami na ako pinag daanan na pag subok .  Ngayon ako na mag tatapos  nang  Higschool  mara mami ako natutunan  at marami ako naging  napakisamahan na tao , lalo na nagging guro ko si  Sir escla maramai ako na tutunan  hindi lang sa kanya  lahat na nagging  guro ko .Maraming sa lamat sa kanila ,  pati sa mga kaibigan ko .  kahit anong problema  dumting sa akin    lalabanan ko . Ngayon na darating  kolehiyo  hindi ko alam  kung makaka pasok ako ,  kung  wala nag aasikaso  sa akin , baka nasa   kalye ako  pagalagla  nalang  ,hind I ako maranasan  ang  mag aral .Alam ko na maraming  mga bat a na hindi nakakapag-aarl , dahil  kawalan ng  pera , ayaw ko naman  iyon   maranasan  sobra hirap at kawalan ng aruga ng magulang  dahlia ko may pangarap sa buhay . Itutuloy ko  aking panga rap  sa buhay , ito anga king buhay. 

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento