Talambuhay ni Rienzel B. Atienza

Talambuhay ni Rienzel Bautista Atienza

               Ako po si Rienzel Bautista Atienza na nakatira sa Brgy, III-B San Pablo city ipinanagan ako nuong sSetyembre 11,1994. Aking mga magulang ay sina Ruel Sanagustin atienza at Lina Villote Bautista,ako ay pangalawa sa mag kakapatid, ang kapatid kong panganay ay si Evangeline Aquino Bautista at ang aming bunso ay si Whenyel Bautista Atienza  ang ate ko ay may sarili ng pamilya kaya hindi na namen kasama sa aming tahanan.Ang pinag kakakitaan ng aking ina ay nag titinda ng meryenda samantalang ang aking ama ay isang Driver.Masaya kameng namumuhay sa aming baranggay kasama namen ang aking lolo sa aming tirahan.

    Ang aking Lola ay si Remedios Sanagustin Atienza at ang aking Lolo naman ay si Juanito Alliasas Atienza siya ay namatay nuong Oct.29,2009 nuong ako ay kasalukuyan nakuha ng test nuong ako ay 2nd year Hiugh School pa.Noong ako ay Elementary pa ako ay sumasama sa pag titinda ng mga kakanin sa ibat ibang lugar.Ako ay naging manininda den ng aking lola ng mga Cabdy tulad ng Masapan Polboron at mani.Dahil sa kagutuhan kong makatulong sa aking pamilya minabute kong mag tinda kahit ako ay napasok o nasa school pa.Upang kahit papano doon na den ako kumukuha ng aking ipambabaon sa araw-araw

   Minsan nga ay wala pa akong baon at wala pang laman ang aking tiyan ako ay napasok na upang makamit na aking mga pangarap.Simple lang naman ang aking pangarap ang mag karoon ng sariling mapag kakakitaan o negosyo upang hinid na kame mangutang sa tao ng aming mga pangangailangan dahil alam kong kapag kame ay nangungutang ay meron den silang sinasabe kapag kame ay hindi kahapar.Kaya kong maari,gusto ko pong makapag tapos sa pag aaral kahit na wala akong baon ako ay nag tyatyaga para lamang makamit ko ang diploma ng aking mga pangarap.

   Noon ako ay mag hahigh School naman ako ay tinulungan ni Mrs.Pasco na makapag aral sa Dizon High kahit alam niyang hindi na ako dapat sa kanyang sectipon tinanggap pa den nya ako sa kanyang section na alam ko naman na mataas dapat ang average na makuha bago maging kabilang sa section na iyon,ngunit hindi sya nag dalwanag isep maging bahagi ng Dizon High School dahil hindi dapat ako don makapasok dahil wala na bakanteng section para sa akin.Pero sa kasamaang palad ako ay nag padala sa isep ko na ako ay hindi papasok tuwing hapon.

ako at ang kapatid kong bunso

   Kaya ako ay bumagsak sa una pa lamang na taon kaya napilitan ako mag aral muli sa ika unang antas sa sekondarya upang maka alis sa unang antas hanggang sa makarating ako ng ikalawang at ikatlong antas kaya ngayon malapit na akong makapag tapos,ako ay nasa ikaapat na antas na ng sekondarya at ako ay nag papasalamat sa lahat ng mga naging guro sa apat na taong pag pasok ko sa COL LAURO D DIZON MEMORIAL NATIONAL HIGH SCHOOL.Dahil sa kanala madame akong natutunan na pwede kong ipag malaki sa mga tao na akoy mag tatapos sa isanng publiko paaralan dito sa San Pablo City na CLDDMNHS o kilalang sa DIZON HIGH SCHOOL.








   

Rienzel Atienza

   Bata pa ako nuon pinangarap ko na talagang makatulong sa aking pamilya dahil alam kong kaya ako pinag aaral ng aking mga magulang upang gumanda ang buhay namen balang araw.At ako ang magiging susi noon para gumanda ang aming buhay.Madami na akong narasan noong bata pa ako kahirapan,Gusto kong ang aking pamilya ay maging ayos na ang aming buhay.Balang araw.Hindi ko kase makalimutan ang naging mga karanasan ko noong ako ay bata paako ay nabangga ng trysicle sa labas ng aming bahay.Halos mawalan ako noun ng tuhod dahil sa nakaladkad ang paa ko.Noong ako ay nasa ospital pinipilit kong maging matatag upang makayanan ko ang kirot at sakit ng aking mga natamong sugat sa aking katawan isa pa,noong ako ay aksidente napa dait sa ihawan ng paa ulo sa isang tindahan samen.Paso ang aking braso noon kaya natagala ako makapasok dahil hindi ko maigalaw o maisulat ang aking mga kamay.

ako

    doon ko lamang na isip na mahal talaga ako ng aking mga magulang, lalo na sa aking lola na walang ginawa kundi alagaan ako simula pa ng aking pagkabata.hanggang ngayon,ang lola ko ay kasama namin sa bahay dahil kung kami ay magbobokod walana siyang makakasama sa bahay.isa pa,ang bahay na iyon ay pagmamay ari lamang ng aking lola ang lupa lamang ang aming binabayadan doon.kaya maswerte kami dahil kahit paano nadyan ang lola ko.mabait sa lahat ng kanyang apo.

Rienzel

       Alam kung ako ang paborito niyang utusan ,pero okey lang yon mas magandang alam mo na mahalaga ka kasi pinapansin ka kung hindi wala siyang amor sa iyo.Mahal na mahal ko ang aking lola kasi siay ang nagbibigay sa akin ng baon kapag walang pera ang aking mga magulang.Lao na sa ngayon,walang trabaho ang aking ama na mapasukan kaya lahat kami asa lamang sa aking mahal na lola.    


    

       Ang aking lolo at lola sa side na nang aking ina ay taga maynila .Doon sila mnakatira sa malabon.Hindi ako naging malapit sa kanila dahil  hindi naman ako doon lumaki.Minsan ako nakak apunta doon kapag mayroon lamang okasyon.Pero kahit naging ganoon nakilala ko parin sila sa loob ng isang taon dahil coon naman ako nag kinder kaya kahit isang taon lamang  naramdaman ko mahal din nila ako kahit na hindi ako lumaki sa kanila.Naalala ko noong huli kung kita sa kanila ay noong april, 7, 2011.Noong sila ay masunugan sa malabon awang awa ako sa aking mga kamag anak doon noong sila ay nakita ko sa isang evacuation center dahil sa isang room na kanilang ginamit upang gawing evacuation ay napaka rami nila doon.Hindi ko maiwasan na mag tanong sa lola ko kung ayos lang ba sila doon dahil alm kong matanda na sila at mahina na sa lahat ng pagsubok.